اهمیت دوره پرورش

دوره پرورش از حیث ایجاد یک دوره و شروع مطلوب برای جوجه‌های از اهمیت زیادی برخوردار است. این دوره یکی از عوامل موثر بر کارایی گله به شمار می‌آید. این دوره بسته به وزن مورد نیاز بازار در حدود 1/3 از دوره رشد را در معرض نمایش می‌گذارد. 

در این دوره جوجه‌ها هنوز در حال رشد هستند و به سرعت این روند را طی می‌کنند. 

کاهش تنش ر جوجه‌ها و استفاده حداکثری از انرژی برای رشد و توسعه از جمله مهمترین اهداف این دوره به شمار می‌آیند. در ادامه 5 مشکل رایج و متداول در طی دوره رشد مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد. 

این دسته از مشکلات به طور نامطلوبی بر کارایی و عملکرد جوجه‌های گوشتی تاثیر می‌گذارند.

مواد بستر در دوره پرورش طیور گوشتی

کف جایگاه طیور با استفاده از مواد بستر پوشیده شده است. جذب رطوبت یکی از مهمترین اهداف استفاده از مواد بستر به شمار می‌آید. جوجه‌های گوشتی می‌توانند تقریبا 20% از آب مصرفی در بدن خود را حفظ نمایند و این در حالی است که 80% آب باقی مانده دفع و یا در محیط جایگاه اتلاف میشود. علاوه بر نقش مواد بستر در جذب رطوبت این دسته از مواد جوجه‌ها را در برابر سرمای ناشی از جایگاه محافظت می‌نماید.

خاک فشرده و یا بتن از جمله مواد موجود در کف جایگاه به شمار می‌آیند و این دسته از مواد برای طیور در هنگام راه رفتن در جایگاه بعنوان یک بالشتک عمل می‌نمایند و آنها در زمینه ایجاد رقیق سازی مواد دفعی در هنگام تراشیدن این مواد از اطراف به طور موثری عمل می‌نمایند. تراشه‌هایدرخت کاج،پوسته بادام زمینی و برنج از جمله مهمترین مواد مورد  استفاده در بستر به شمار می آیند و اما اجزای موجود در بستر تنها به این دسته از مواد محدود نمی‌شود.

ضخامت بستر از یک دیوار به دیوار دیگر دست کم بایستی در حدود 7/6 سانتیمتر باشد. این امر بسته به مواد بستر مورد استفاده متغیر می‌باشد. مقایسه جایگاه حاوی بستر با یک بستر اسفنج یک روش دیگر برای بررسی این امر به شمار می‌آید. یک لایه ضخیم  از اسفنج می‌تواند مقادیر زیادی آب را جذب نماید. 

استفاده از مواد بستر به میزان نامطلوب می‌تواند پیامدهایی از قبیل کاهش کیفیت سریع آن در هنگام استعمال نرخ ممطلوبی از تهویه را بدنبال دارد. کاهش کیفیت بستر منجر به افزایش تولید آمونیاک، تجمع زیاد عوامل میکروبی، تورم شدید کف پا، کوکسیدیوز و درماتیت می‌گردد. 

خوراک و آب در دوره پرورش طیور گوشتی

خوارک و آب از جمله مهمترین نیازهای جوجه‌های گوشتی موجود در دوره پرورش بشمار می‌آید.  دسترسی جوجه‌ها به خوراک و آب در 48 ساعت اول این دوره از اهمیت زیادی برخورداری است. استفاده از خوراک دهنده ‌ها به میزان بالا منجر به افزایش فضای تغذیه می‌گردد و پس از آن در انتهای دوره پرورش از مقدار آنها کاسته می‌شود. 

سیستم‌ها مربوط به دستگاه‌های تغذیه طیور تا زمان استفاده از دستگاه‌های تغذیه کننده مکمل به منظور کاهش اتلاف خوراک به صورت دستی عمل می‌نمایند. در اثر عملکرد خودکار سیستم‌های مربوط به دستگاه‌های تغذیه کننده ممکن است در هنگام استفاده از سینی‌ها دستگاه‌هی تغذیه کننده مکمل به میزان زیادی پر شوند. جوجه‌ها تمایل دارند که خوراک موجود در درون سینی‌ها ی پر را چنگ و از آن خارج نمایند و این امر منجر به اتلاف خوراک در کف جایگاه می‌گردد. امروزه در سیستم‌های آبخوری که در اکثر جایگاه‌های پرورش طیور گوشتی مورد استفاده قرار می‌گیرد دارای یک دستگیره می‌باشد که جوجه به واسطه اعمال فشار بر روی ان می‌تواند از آب استفاده نماید. ارتفاع ابخوری و فشار آب را بایستی بر اساس سن جوجه و اندازه بدن آن تنظیم نمود. همگام با رشد جوجه بر ارتفاع سیستم فشار آب افزوده می‌شود. پرورش دهنگان پولت بایستی با استناد به دستورالعمل‌های سازنده بر روی ارتفاع آبخوری و فشار آب موجود در مدیریت لازم را اعمال نمایند. 

نور در دوره پرورش طیور گوشتی

در صنعت پرورش جوجه‌های گوشتی برنامه‌های نوری از تنوع زیادی برخوردار هستند. معمولا برنامه نوری در جوجه‌ها مواردی از قبیل استقرار در معرض نور با شدت 30 lux یا بیشتر به مدت 23 ساعت در سه روز اول دوره را شامل می‌شود. به طور کلی سطح فعالیت جوجه‌ها با شدت نور مرتبط می‌باشد. این عبارت به این معنا می‌باشد که به موازات افزایش شدت نور بر میزان فعالیت جوجه‌ها افزوده می‌شود. 

در طی دوره رشد تنوع در شدت نور موجود در روشن‌ترین و تاریک‌ترین نقطه جایگاه از 20 درصد بیشتر شود و این امر در طی دوره رشد و مابقی آن از اهمیت زیادی برخوردار است. در سه روز اول این دوره بایستی در جهت شویق کردن جوجه‌ها برای چنگ زدن به خوراک و یافتن محل آب و خوراک به مرحله اجرا در آید. همگام با افزایش فعالیت در جوجه‌ها سطح احتمال برای استفاده از آب و  خوراک افزوده می‌شودو این امر منجر به تنظیمات بر روی دستگاه گوارش و اجرای فرایندهای لازم برای هضم کربوهیدرات‌های موجود در خوراک میشود. جوجه/جنین تا قبل از این امر تنها مواد مغذیحاوی چربی را مورد استفاده قرار می‌دادند. بنابراین در این سرعت رشد پس از استقرار در مزرعه و جایگاه از اهمیت و سودمندی زیادی برخوردار خواهد شد. در ذیل یک برنامه نوری معمول و رایج ارائه شده. 

سن(روز)
روشنایی/ تارریکی (ساعت)
شدت نور (ftc/lux)
0
1*23
2/30 یا بیشتر
4
4*20
3/30 یا بیشتر
7
4*20
0، 5/5
10
6*18
0، 5/5
35
2*22
0، 5/5

جدول یک برنامه نوری رایج برای جوجه‌هایی که در سن 42 روزگی به فروش رسیده‌اند. 

همگام با افزایش سن جوجه‌ها بر تعداد ساعات تاریکی افزوده می‌شود.  تعداد ساعات تاریکی با سن فروش جوجه‌ها مرتبط می‌باشد. جوجه‌هایی که در سن 49، 56 و 63 روزگی به فروش می‌رسند تعداد ساعات بیشتری را در تاریکیی میگذرانند. برای کاهش سطح فعالیت جوجه‌ها بایستی شدت نور را تا شمع نیم فوت یا 5 لوکس کاهش داد. این امر در زمینه کارایی خوراک و دست یابی به اضافه وزن موثر واقع می‌شود. 

دما در دوره پرورش طیور گوشتی

جوجه‌ها در زمان خروج از تخم مرغ و هچ نمی‌توانند دمای بدن خود را تنظیم نمایند. این مورد با مواردی از قبیل دمای جایگاه و کف آن مرتبط است. 

همگام با گرمی جایگاه و کف دمای بدن جوجه‌ها بالا می‌رود و این در حالی است که به موازات کاهش دمای این بخش‌ها از دمای بدن جوجه‌ها کاسته می‌شود. 

دستگاه‌های مادر مصنوعی متشعشع از حیث گرم نگهداشتن جایگاه به طور مطلوبی عمل می‌نمایند زیرا هنگام استفاده از این دستگاه‌ها ‌قسمت اعظم حرارت به سوی کف جایگاه هدایت می‌شود. دستگاه‌های مادر مصنوعی بایستی در ارتفاع توصیه توسط سازنده نصب کارخانه و به کار انداخته شوند. 

اما به طور کلی دستگاه‌های مادر مصنوع متشعشع را بایستی با توجه به مدل آن در ارتفاع 1/8 متر یا بیشتر نصب نمود. نمایه‌های حرارتی بسته به نژاد و کارخانه متغیر می‌باشد اما آنها معمولا در دماهای موجود در اطراف 33/8 درجه سانتیگراد فعالیت خود را آغاز میکنند.

تهویه در دوره پرورش طیور گوشتی

کنترل رطوبت و کیفیت هوا از جمله مهمترین اهدافی هستند که حداقل تهویه در دوره پرورش آنها را تعقیب می‌نمایند. در جایگاه‌هایی که بستر با استفاده از تراشه‌های تازه و یا مواد سلولزی تهیه شده است تهویه میبایست از روز اول به مرحله اجرا درآید. 

تهویه با هدف حفظ رطوبت نسبی (RH) به میزان 40 تا 60 درصد اجرا می‌شود. در صورتی که مقدار رطوبت نسبی موجود در جایگاه از 70% بیشتر شود در این حالت از کیفیت بستر کاسته می‌شود و این امر پیامدهایی از قبیل افزایش تولید آمونیاک و بروز تورم در کف پا  را بدنبال دارد. 

بنابراین مشکلات ناشی از دوره پرورش را به سختی می‌توان در دوره‌های بعی گله برطرف نمود. بر این اساس ایجاد یک محیط مطلوب از ابتدا اهمیت زیادی دارد. 

ایجاد یک محیط مطلوب از ابتدا در مقایسه با برطرف نمودن و اصلاح مشکلات ناشی از مدیریت نامطلوب از تاثیر بیشتری برخوردار می‌باشد. در این حالت از انرژی و نیروی کار کمتری استفاده می‌شود و محیط منجر به بهینه شدن کارایی گله (افزایش وزن، تبدیل خوراک و قابلیت زنده‌مانی) می‌گردد. 

منبع:
(2017)Five common issues brooding. georgia university 

مترجم: مهندس امید فعال زاده